Skórzana rocznica

13 czerwca 2009 roku o godzinie 19.00 powiedzieliśmy sobie sakramentalne TAK. Czyli to już, albo w sumie dopiero, trzy lata odkąd jesteśmy małżeństwem. Tyle się wydarzyło przez te trzy lata złego, dobrego i cudownego. A z mężem poznaliśmy się jeszcze w szkole podstawowej :) Chodziliśmy do jendej klasy, czyli tak naprawdę to znamy się już 22 lata! Dziś postanowiłam troszke powspominać - sentymentalna robię się na stare lata. Oto kilka zdjęć:

 

Jak zauważyłyście, do ślubu ubierali mnie panowie. Naszymy świadkami również byli panowie. Cóż, koleżanek nigdy za bardzo nie miałam, a z moimi "druhnami" znamy się od małego i od małego tworzymy zgraną paczkę. Najbardziej zdziwiony był fotograf, bo powiedział, że jeszcze nie widział, żeby panne młodą ubierali mężczyźni :) Dla mnie to było oczywiste i gdybym miała raz jeszcze "druhny" wybierać - wybrałabym tych samych panów. 

Wydaje mi się, że kiedyś byłam bardziej spontaniczna i rozrywkowa, ale odkąd jest z nami Antonia stałam się bardziej mamą niż kobietą. Chyba muszę nad tym popracować, bo kiedyś było bardziej zabawnie. Udało mi się nawet namówić męża na pierwszy taniec z niespodzianką - z resztą same zobaczcie :)

 

Dziś mijają nam trzy lata, życzę sobie kolejnych co najmniej trzydziestu :)